XX Krakowski Salon Poezji w Stalowej Woli
XX Krakowski Salon Poezji w Stalowej Woli
„Mów do mnie jeszcze…” – wiersze Kazimierza Przerwy-Tetmajera
Po raz dwudziesty spotkamy się na Krakowskim Salonie Poezji w Stalowej Woli, by… mówić jeszcze. Tym razem słowami Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego znać „osobiście, przyjąć go u siebie (…) należało do rywalizacji salonów, a jego ręką mieć napisany choćby krótki aforyzm – to już była zdobycz jakby nie z tego świata”. Tak o naszym styczniowym bohaterze pisał Adam Grzymała-Siedlecki – współczesny mu pisarz i krytyk literacki.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer swoimi utworami wyrażał uwielbienie dla sztuki jako najwyższego duchowego osiągnięcia jednostki. Dużą część jego dorobku stanowią wiersze nastrojem odwołujące się do pokoleniowego poczucia niemocy i zniechęcenia. Wśród tematów tetmajerowskiej twórczości znaleźć można także Podhale i Tatry, zarówno tatrzański pejzaż, jak i kulturę góralską. W literackiej miłosno-erotycznej odsłonie szokuje natomiast odwagą.
Poezja – interpretowana przez aktorki Teatru Narodowego w Warszawie: Annę Gryszkównę i Justynę Kowalską – spotka się i tym razem z muzyką, którą niejako wybrał sobie sam autor – Kazimierz Przerwa-Tetmajer. W „Czardaszu” bowiem czytamy: „Niech ze smyczków leci wiór, / Niech łzy ze strun cieką…”. Usłyszymy kompozycje Adriana Małka, w których kwartet smyczkowy i fortepian zabrzmią w nowoczesnych aranżacjach, z energią zaczerpniętą z folku i alternatywy.
Scenariusz: Elżbieta Drobny
Czytają: Anna Gryszkówna, Justyna Kowalska
Oprawa muzyczna: Adrian Małek z zespołem
Adrian Małek – kompozycje, skrzypce
Iwona Barańska – fortepian
Maciej Woch – altówka
Dawid Nowak – kontrabas
Olivia Hausner – skrzypce
Gospodarze Salonu: Elżbieta Drobny, Marek Gruchota, Katarzyna Pawłowska
Zadanie zostało dofinansowane ze środków budżetu Powiatu Stalowowolskiego.
czytaj więcej
„Mów do mnie jeszcze…” – wiersze Kazimierza Przerwy-Tetmajera
Po raz dwudziesty spotkamy się na Krakowskim Salonie Poezji w Stalowej Woli, by… mówić jeszcze. Tym razem słowami Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego znać „osobiście, przyjąć go u siebie (…) należało do rywalizacji salonów, a jego ręką mieć napisany choćby krótki aforyzm – to już była zdobycz jakby nie z tego świata”. Tak o naszym styczniowym bohaterze pisał Adam Grzymała-Siedlecki – współczesny mu pisarz i krytyk literacki.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer swoimi utworami wyrażał uwielbienie dla sztuki jako najwyższego duchowego osiągnięcia jednostki. Dużą część jego dorobku stanowią wiersze nastrojem odwołujące się do pokoleniowego poczucia niemocy i zniechęcenia. Wśród tematów tetmajerowskiej twórczości znaleźć można także Podhale i Tatry, zarówno tatrzański pejzaż, jak i kulturę góralską. W literackiej miłosno-erotycznej odsłonie szokuje natomiast odwagą.
Poezja – interpretowana przez aktorki Teatru Narodowego w Warszawie: Annę Gryszkównę i Justynę Kowalską – spotka się i tym razem z muzyką, którą niejako wybrał sobie sam autor – Kazimierz Przerwa-Tetmajer. W „Czardaszu” bowiem czytamy: „Niech ze smyczków leci wiór, / Niech łzy ze strun cieką…”. Usłyszymy kompozycje Adriana Małka, w których kwartet smyczkowy i fortepian zabrzmią w nowoczesnych aranżacjach, z energią zaczerpniętą z folku i alternatywy.
Scenariusz: Elżbieta Drobny
Czytają: Anna Gryszkówna, Justyna Kowalska
Oprawa muzyczna: Adrian Małek z zespołem
Adrian Małek – kompozycje, skrzypce
Iwona Barańska – fortepian
Maciej Woch – altówka
Dawid Nowak – kontrabas
Olivia Hausner – skrzypce
Gospodarze Salonu: Elżbieta Drobny, Marek Gruchota, Katarzyna Pawłowska
Zadanie zostało dofinansowane ze środków budżetu Powiatu Stalowowolskiego.
XX Krakowski Salon Poezji w Stalowej Woli
XX Krakowski Salon Poezji w Stalowej Woli
„Mów do mnie jeszcze…” – wiersze Kazimierza Przerwy-Tetmajera
Po raz dwudziesty spotkamy się na Krakowskim Salonie Poezji w Stalowej Woli, by… mówić jeszcze. Tym razem słowami Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego znać „osobiście, przyjąć go u siebie (…) należało do rywalizacji salonów, a jego ręką mieć napisany choćby krótki aforyzm – to już była zdobycz jakby nie z tego świata”. Tak o naszym styczniowym bohaterze pisał Adam Grzymała-Siedlecki – współczesny mu pisarz i krytyk literacki.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer swoimi utworami wyrażał uwielbienie dla sztuki jako najwyższego duchowego osiągnięcia jednostki. Dużą część jego dorobku stanowią wiersze nastrojem odwołujące się do pokoleniowego poczucia niemocy i zniechęcenia. Wśród tematów tetmajerowskiej twórczości znaleźć można także Podhale i Tatry, zarówno tatrzański pejzaż, jak i kulturę góralską. W literackiej miłosno-erotycznej odsłonie szokuje natomiast odwagą.
Poezja – interpretowana przez aktorki Teatru Narodowego w Warszawie: Annę Gryszkównę i Justynę Kowalską – spotka się i tym razem z muzyką, którą niejako wybrał sobie sam autor – Kazimierz Przerwa-Tetmajer. W „Czardaszu” bowiem czytamy: „Niech ze smyczków leci wiór, / Niech łzy ze strun cieką…”. Usłyszymy kompozycje Adriana Małka, w których kwartet smyczkowy i fortepian zabrzmią w nowoczesnych aranżacjach, z energią zaczerpniętą z folku i alternatywy.
Scenariusz: Elżbieta Drobny
Czytają: Anna Gryszkówna, Justyna Kowalska
Oprawa muzyczna: Adrian Małek z zespołem
Adrian Małek – kompozycje, skrzypce
Iwona Barańska – fortepian
Maciej Woch – altówka
Dawid Nowak – kontrabas
Olivia Hausner – skrzypce
Gospodarze Salonu: Elżbieta Drobny, Marek Gruchota, Katarzyna Pawłowska
Zadanie zostało dofinansowane ze środków budżetu Powiatu Stalowowolskiego.
czytaj więcej
„Mów do mnie jeszcze…” – wiersze Kazimierza Przerwy-Tetmajera
Po raz dwudziesty spotkamy się na Krakowskim Salonie Poezji w Stalowej Woli, by… mówić jeszcze. Tym razem słowami Kazimierza Przerwy-Tetmajera, którego znać „osobiście, przyjąć go u siebie (…) należało do rywalizacji salonów, a jego ręką mieć napisany choćby krótki aforyzm – to już była zdobycz jakby nie z tego świata”. Tak o naszym styczniowym bohaterze pisał Adam Grzymała-Siedlecki – współczesny mu pisarz i krytyk literacki.
Kazimierz Przerwa-Tetmajer swoimi utworami wyrażał uwielbienie dla sztuki jako najwyższego duchowego osiągnięcia jednostki. Dużą część jego dorobku stanowią wiersze nastrojem odwołujące się do pokoleniowego poczucia niemocy i zniechęcenia. Wśród tematów tetmajerowskiej twórczości znaleźć można także Podhale i Tatry, zarówno tatrzański pejzaż, jak i kulturę góralską. W literackiej miłosno-erotycznej odsłonie szokuje natomiast odwagą.
Poezja – interpretowana przez aktorki Teatru Narodowego w Warszawie: Annę Gryszkównę i Justynę Kowalską – spotka się i tym razem z muzyką, którą niejako wybrał sobie sam autor – Kazimierz Przerwa-Tetmajer. W „Czardaszu” bowiem czytamy: „Niech ze smyczków leci wiór, / Niech łzy ze strun cieką…”. Usłyszymy kompozycje Adriana Małka, w których kwartet smyczkowy i fortepian zabrzmią w nowoczesnych aranżacjach, z energią zaczerpniętą z folku i alternatywy.
Scenariusz: Elżbieta Drobny
Czytają: Anna Gryszkówna, Justyna Kowalska
Oprawa muzyczna: Adrian Małek z zespołem
Adrian Małek – kompozycje, skrzypce
Iwona Barańska – fortepian
Maciej Woch – altówka
Dawid Nowak – kontrabas
Olivia Hausner – skrzypce
Gospodarze Salonu: Elżbieta Drobny, Marek Gruchota, Katarzyna Pawłowska
Zadanie zostało dofinansowane ze środków budżetu Powiatu Stalowowolskiego.